De eerste computer waarop je kon lopen, is te zien in het Heinz Nixdorf MuseumsForum. De schoencomputer werd in het begin van de jaren 80 van de vorige eeuw gebruikt in een casino in Las Vegas, waar een aantal zonderlingen uit Californië ermee probeerden een grote slag te slaan.
Het werk van studenten
Er gingen enkele jaren werk aan vooraf. Keer op keer liepen de studenten op tegen technische en fysieke problemen, totdat ze erin slaagden de elektronica in een schoen in te bouwen. Daarmee was de computer in staat het toeval bij roulette een handje te helpen. Hij analyseerde de baan van het balletje en voorspelde de waarschijnlijke sector waarin het balletje in het vakje zou rollen.
De bouwer van de merkwaardige schoen en de ingebouwde techniek was Doyne Farmer, lid van een groep studenten die zich eind jaren 70 in Santa Cruz verenigd had om de baan van het rouletteballetje met technische en wetenschappelijke knowhow te achterhalen. Het resultaat was een computer die in een uitgeholde lage schoen werd geplaatst. Dit was mogelijk geworden door de vooruitgang en de miniaturisatie van de elektronica.
Gewoonlijk waren computers in die tijd zo groot, dat ze beter op een bureau pasten. Met de microprocessor van een KIM-bouwset kon alles nu ook compact worden geconstrueerd. Niettemin kostte het nog jaren van inspanningen, gekenmerkt door vele technische tegenslagen, voordat in november 1981 de vuurproef plaatsvond in de Sundance in Las Vegas.
Gebruik in het casino
Doyne Farmer had in zijn schoenen de computer, een teenschakelaar, batterijen en een zendertje. Hij klokte de tijden die het balletje aflegde in de kom, voerde met zijn tenen de gegevens in de computer in en zond de uitkomst via de teenschakelaar naar zijn maat Thomas Bass, die als speler dicht in zijn buurt stond en de fiches over het speelveld verdeelde.
De computer wees aan in welk van de acht segmenten het balletje waarschijnlijk zou terechtkomen en Bass plaatste zijn inzet. Het signaal ontving hij in zijn rechterschoen, die met enkele trilelementen was uitgerust. Naast het technisch functioneren waren dus ook beweeglijke tenen bij de observeerder en een gevoelige hiel van de speler geboden.
Geluk met ‘13’
Alles leek te werken toen na een succesvolle inzet op ‘13’ de fiches zich voor hen opstapelden. Maar toen traden er problemen op. De trillingen in de hiel van Bass gingen willekeurig af en leverden geen herkenbaar signaal op. De zwetende spelers probeerden nog een paar gelukstreffers en verlieten vervolgens de Sundance. Het werd al snel duidelijk dat het radioverkeer tussen de schoencomputers door de elektronische apparatuur in het casino werd verstoord. Het ombouwen van de computers zou maanden hebben gekost, en daar had het team geen zin meer in. Ze moesten tevreden zijn met zo'n 10.000 dollar winst.
In plaats daarvan begonnen de meesten een academische carrière op het gebied van de opkomende chaostheorie of zoals Doyne Farmer in de financiële wereld, waar hij zijn kennis uit het casino overbracht naar het grote toneel van de financiële wiskunde.