In 1984 reisde Heinz Nixdorf naar zijn fabriek in Berlijn en sprak met het hoofd van de afdeling Kassasystemen, Günter Baitz, die al tal van uitvindingen op zijn naam had staan.
Nixdorf kon het niet meer aanzien hoe vooral ouderen zich op de fiets moeizaam in het zweet werkten. Daarom vroeg hij Baitz en zijn medewerkers om een elektrisch aangedreven fiets te ontwikkelen. Daarmee wilde Nixdorf, die elke dag op de hometrainer zat, ook een trimfiets realiseren waarmee echt kon worden gefietst. Ook dacht hij al aan energieterugwinning, iets wat momenteel op betere e-bikes beschikbaar is.
Baitz kocht een damesfiets van het merk Hercules Ibiza en zijn collega Wilfrid Dobring bezorgde hem een 12-volt motor uit de automobielindustrie met bijpassende accu's. Samen realiseerden ze na werktijd het idee van hun baas uit Paderborn en bouwden ze de eerste rijdende e-bike.
Toen Heinz Nixdorf eind 1985 weer in Berlijn was, reed hij ook een rondje op het nieuwe voertuig. Nixdorf besloot het rijwiel productierijp te maken, maar na zijn dood in 1986 werd het project door de volgende directie afgeblazen.